He de.

Rüzgar enerjisiyle alakalı güzel bir reklam;

- Puşkin’i çizmeyle karşılaştırmak, 19.yüzyılda Rusya’da edebiyat ve entelektüalizm yanlıları arasındaki polemiğe bağlı olarak ortaya çıkmış bir söz. Özellikle de Dostoyevski’nin V.A. Zaytsev ve D. İ. Pisarev’le Puşkin’in önemi konusunda giriştiği sert tartışmalarda konu edilmiştir. 1864’teki bir yazısında şöyle diyordu Dostoyevski: “Buradan kendinize bir kural çıkarmalısınız: Çizme her durumda Puşkin’den daha iyidir, çünkü Puşkin’siz yapabilirsiniz, ama çizmesiz asla; öyleyse Puşkin lükstür, saçmalıktır, o kadar.” - Anton Petrov: Kazanlı bir köylü. 18 Şubat 1861 köylü reformundan sonra köylülerin artık toprak beyleri için çalışma ve onlara vergi ödeme zorunluluklarının kalmadığını söyleyip köylüler arasında propaganda yapmış, onun bu açıklamalarının etkisinde kalan ve ayaklanan köylülerin üzerine askeri birlikler gönderilerek pek çok köylü öldürülmüştür; Anton Petrov’sa yargılanıp kurşuna dizilmiştir. - Je suis un forçat, un Badinguet! [bir forsayım, bir Badinguet!]: III.

Senaryosunu yönetmen Kar  Wong   Wai ile birlikte ünlü Amerikalı dedektif romanları yazarı Lawrence Block yazmıştır. Kırık kalpli güzel bir kızın (Elizabeth) NY'deki bir kafe sahibinden (Jeremy) bazı şeylerin sebebi olmadığını ve örnek olarak her zaman bütün bir yabanmersinli [blueberry] turtanın dokunulmadan kaldığını öğrendikten sonra yabanmersinli bir turtayı yemenin akabinde aşkını unutmak için yollara düştüğü, diğer insanlar üzerinden kendini tanıma ve olgunlaşmaya giden ve sonunda aşkta biten bir yolculuktur.  Bi tatlı vardır bi de hafif tatlı vardır. Bu film hafif tatlı modunda. Ne uzun ne kısa, ne çok derin ne çok yüzeysel, tam kıvamında. Siyah beyaz bildiğin ve yaşadığın normal bir dünya hayatının beyazperdeye renkli yansıması. Instagramla çekilmiş fotoğraf kıvamında sahneler. Çinli yönetmenin ilk İngilizce film denemesi. Ne kadar Amerikanvari olmayı başarabilmiştir, bu bir başka mevzu. Fakat insanlıktan hiç uzaklaşmamıştır. Filmi izliyorsun ama sahnenin de çok uza

Chaplin diyince karşımıza hep bu çocukla fotoğrafları çıkar. Bunun hikayesi The Kid ile başlıyor. Yine alışageldiğimiz insanın içine işleyen, duygulandıran, gözleri nemlendirirken aynı anda mutluluk hissettiren bir Chaplin eseri daha. Bütün sahneleri birbirinden güzel olan filmin bir sahnesi:

İzlemekten keyif alacağınız bir animasyon. Çocukların masumiyetini ve sevgilerinin saflığını ve gerçekliğini göreceksiniz. Özellikle de minion'lara bayılacaksınız, ve göndermelere, mesela Bank of Evil'ın girişinde yazan "FORMERLY LEHMAN BORTHERS".. En  iyi sahnelerden: Agnes : I like him. He's nice. Edith : He's scary.  Agnes : Like Santa.  Filme ekte bulunan üç kısa filmden birisi: