He de.

" Ye Dua  et Sev " kitabı ile megasansasyonel başarı yakalayan  Elizabeth Gilbert , bundan sonrası için yaratıcılığını koruyabilmek ve sürdürebilmek adına girdiği arayışta tarih yolculuğu da yapar. Ve bize bu yolculuğunda yaptığı bir keşif ile, being genius/having genius, kendine çizdiği yolu anlatır. "And what I have to, sort of keep telling myself when I get really psyched out about that, is, don't be afraid. Don't be daunted. Just do your job. Continue to show up for your piece of it, whatever that might be."

"Bazen yanlış bindiğiniz bir tren, sizi doğru istasyonda indirir." Favori listeme bir Hint filmi daha girdi: Dabba . Forbes'in yaptığı tahmine göre 8 milyonda 1 hata yapan Dabbawalla sistemi hata verir ve bu hatadan bir hikaye çıkar. Erkeğin kalbine giden yolun midesinden geçtiğini düşünen Ila'nın sefertası, yaptığı muhasebe işinden emekli olacak Saajan Fernandez'e gider. Akşam yemekten ötürü kocasından beklediği övgüyü göremeyen Ila, sefertasının bir yabancıya gittiğini anlar ve bir dahaki sefere sefertasına mektup bırakır. Saajan'ın bu mektuba cevap vermesiyle günlük hayatta yaşadıklarını birbirlerine anlattıkları bir mektup arkadaşlığı başlar. Asıl izlediğimiz, bu arkadaşlığın ilerlemesidir. Bu sırada Saajan'ın yerini alacak olan yetim Shaikh'nin hikayesi de mektup arkadaşlığı hikayesine ayrı bir renk katar. Film, içinde yer alan küçük hikayeleri ile sizi hayatın inceliklerine götürüyor. Özellikle vantilatör üzerine kurulan yaşam hikayesi

Kurmaca bir senaryo ile White House koridorlarında yardım kuruluşları-özel şirketler-partiler üçgeninde sendikalar, gazeteler ve lobiler üzerinde yaptığı manipülasyonlarla yolu Temsilciler Meclisi'nde Çoğunluk Liderliği'nden ABD Başkanlığı'na uzanan bir adamın hikayesini izliyoruz.   Sahneler ve diyaloglar, oyunculuğun kalitesi, izleyeni bir an dizinin kurmaca olduğu önbilgilendirmeden kurtarıp olanların gerçek olup olmadığını sorgulatıyor. Gösterilenler ne kadar hayal ürünü olarak reklam edilirse edilsin, diğer taraftan okuduğumuz ve izlediklerimizden sonra bu dizide anlatılanların doğru olduğu söylenirse inanmakta hiç zorluk çekmeyiz. Kevin Spacey ve Robin Wright'ın birlikte mükemmel oyunculuğu ve hikayenin soluk kesiciliği sizi ekranın karşısına kilitleyecek. Hele politikaya da meraklı iseniz bir bölüm sonrası hemen diğer bölüme başlayacaksınız.  Frank Underwood'un  S hakespeare-vari seyirciyle konuşması, soğuk kanlı karakterin acımasız ve düzenbaz oyunlarıyl

Excel'de Türkçe bildiğiniz bir formülün İngilizcesi veya tam tersi İngilizcesini bildiğiniz bir formülün Türkçesini internette aramayanımz yoktur. Burada yer alan dosyada Excel'deki formüllerin Türkçe ve İngilizce isimleri yanı sıra açıklamaları da yer almaktır. Yapan arkadaşın ellerine sağlık. İşinize yarayabilir düşüncesiyle.. Kaynak site:  http://www.excelgurusu.com/bazi-fonksiyonlar/

Romanı dördüncü kez okuyuşumda nihayet artık bu son olsun diye düşündüm. Küçük bir çocuğun aynı masalı tekrar tekrar dinlemekten hiç bıkmayışı gibi ben de her okuyuşumda aynı zevki aldım diyebilirim. Romanın konusuna gelelim. "Jem ve Scout" (abi-kardeş) iki çocuğun gözlerinden yetişkinler, insanların birbirlerine zulüm edişi ve ön yargı, okuyan herkesin kendince ders çıkarabileceği bir üslupla anlatılmış. En sevdiğim karakter ise babaları (avukat) "Atticus"tu. Bu yaşıma dek bir romanda karşılaştığım belki de en iyi baba karakteri... Bir de yıllardır evden dışarı adımını atmamış, bu sebeple türlü türlü hikayelere konu olan "Boo Radley" var tabi... Okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum. Böylesine masum bir romandan mahrum kalmayın. Not: Romanla aynı isimde ( To Kill A Mockingbird ) zamanında üç Oscar ödülü almış bir filmi de mevcut. Ben henüz izlemedim. Tercih sizin... imza: E.E. resim: http://media.npr.org/assets/artslife/books/2010/0

FirstRoundReview'da okuduğum bir makale de son zamanların aşağılardan yukarılara tırmananlarına bir örnek olan  Tobias van Schneider , yenilere açık olmak ve daimi yenilik tarafında kalmak için kulağımıza küpe olası görüşlerini paylaşıyor. Ben de makaleden önemli gördüğüm kısımları aşağıya aktarıyorum. "[Schneider:] The only way a side project will work is if people give themselves permission to think simple, to change their minds, to fail — basically, to not take them too seriously,” says van Schneider. “When you treat something like it’s stupid, you have fun with it, you don’t put too much structure around it. You can enjoy different types of success." "Sounds great, but as van Schneider points out, keeping side projects stupid can be really, really hard — especially in an industry where everyone talks about funding, scale, and data-driven decision-making. If you’re not careful, you can forget why you ever wanted to work on something in the first place.